artme - مطالب شعر معلم

artme

http://s7.picofile.com/file/8249525568/photo_2016_05_01_13_01_07.jpg

«من معلّم هستم»
هرشب از آینه ها می‌پرسم :
به کدامین شیوه ؟
وسعت ِ یادِ خدا را
بکشانم به کلاس؟
بچه ها را ببرم تا لب ِ دریاچه یِ عشق؟
غرق ِ دریایِ تفکّر بکنم؟
با تبسّم یا اخم؟
«من معلّم هستم»
نیمکت ها نفس ِ گرم ِ قدم‌هایِ مرا می‌فهمند
بال هایِ قلم و تخته سیاه
رمز ِ پرواز ِ مرا می‌دانند
سیب ها دست ِ مرا می‌خوانند
«من معلّم هستم»
درد ِ فهمیدن و فهماندن و مفهوم شدن
همگی مال ِ من است

سلام ای خاطرات كودكی ها
صدای داس و آب ونان وبابا
تورا تا بی نهایت دوست دارم
تو ای زیباترین میراث دنیا
تو یادم داده ای پروانه باشم
برای بچه ها چون سایه باشم
مراتا قله های عشق بردی
تو گفتی باخداهمسایه باشم
تو ای باروح وجان من صمیمی
تو ای آموزگارم ، بهترینی
كنددرچهره ات گل آشیانه
كلید مشكلات سرزمینی